سیم رشته ای از تعدادی از سیم های کوچک همراه یا پیچیده شده برای تشکیل یک هادی بزرگتر تشکیل شده است. سیم رشته ای انعطاف پذیرتر از سیم جامد در همان سطح مقطع کل است. سیم رشته ای در صورت نیاز به مقاومت بیشتر در برابر خستگی فلزی استفاده می شود. چنین شرایطی شامل اتصالات بین تابلوهای مدار در دستگاههای مدار چند چاپی است ، جایی که استحکام سیم جامد در نتیجه حرکت در حین مونتاژ یا سرویس دهی استرس بیش از حد ایجاد می کند. تارهای خط AC برای لوازم ؛ کابل های ساز موسیقی ؛ کابل های ماوس رایانه ؛ کابل های الکترود جوش ؛ کابل های کنترل قطعات دستگاه متحرک را کنترل کنید. کابل های دستگاه معدن ؛ کابل های ماشین دنباله دار ؛ و بسیاری دیگر

در فرکانس های زیاد ، جریان به دلیل اثر پوستی به نزدیکی سطح سیم سفر می کند و در نتیجه باعث افزایش از بین رفتن قدرت در سیم می شود. به نظر می رسد که سیم رشته ای این اثر را کاهش می دهد ، زیرا سطح کل رشته ها از سطح سطح سیم جامد معادل آن بیشتر است ، اما سیم رشته ای معمولی باعث کاهش اثر پوست نمی شود زیرا تمام رشته ها با هم کوتاه هستند و به عنوان یک هادی واحد رفتار می کنند. یک سیم رشته ای مقاومت بیشتری نسبت به سیم جامد با همان قطر خواهد داشت زیرا سطح مقطع سیم رشته ای همه مس نیست. شکاف های غیرقابل اجتناب بین رشته ها وجود دارد (این مشکل بسته بندی دایره برای دایره ها در یک دایره است). گفته می شود که یک سیم رشته ای با همان سطح مقطع هادی به عنوان سیم جامد دارای همان سنج معادل است و همیشه قطر بزرگتر است.

با این حال ، برای بسیاری از کاربردهای با فرکانس بالا ، اثر نزدیکی از اثر پوست شدیدتر است و در برخی موارد محدود ، سیم رشته ای ساده می تواند اثر نزدیکی را کاهش دهد. برای عملکرد بهتر در فرکانس های بالا ، سیم لیتز ، که دارای رشته های جداگانه در الگوهای خاص عایق بندی شده و پیچ خورده است ، ممکن است استفاده شود.
هرچه رشته های سیم جداگانه تر در یک بسته سیم ، انعطاف پذیر تر ، مقاوم در برابر لگد ، مقاوم در برابر شکست و قوی تر سیم شوند. با این حال ، رشته های بیشتر پیچیدگی و هزینه تولید را افزایش می دهد.

به دلایل هندسی ، کمترین تعداد رشته ها که معمولاً دیده می شود 7: یکی در وسط است که 6 اطراف آن در تماس نزدیک است. سطح بعدی 19 است ، که یک لایه دیگر 12 رشته در بالای 7 است. پس از آن تعداد متفاوت است ، اما 37 و 49 متداول است ، سپس در محدوده 70 تا 100 (تعداد دیگر دقیق نیست). اعداد بزرگتر از آن که معمولاً فقط در کابل های بسیار بزرگ یافت می شوند.

برای کاربردی که سیم حرکت می کند ، 19 کمترین چیزی است که باید مورد استفاده قرار گیرد (7 فقط باید در برنامه هایی که سیم در آن قرار دارد استفاده شود و سپس حرکت نمی کند) و 49 بسیار بهتر است. برای برنامه های کاربردی با حرکت مکرر ثابت ، مانند روبات های مونتاژ و سیم های هدفون ، 70 تا 100 الزامی است.

برای برنامه هایی که به انعطاف پذیری حتی بیشتر نیاز دارند ، حتی از رشته های بیشتری نیز استفاده می شود (کابل های جوشکاری نمونه معمول هستند ، اما همچنین هر کاربردی که نیاز به انتقال سیم در مناطق تنگ داشته باشد). یک مثال سیم 2/0 است که از 5،292 رشته سیم شماره 36 ساخته شده است. رشته ها با ایجاد اولین بسته 7 رشته سازماندهی می شوند. سپس 7 مورد از این بسته ها در جمع های فوق العاده قرار می گیرند. سرانجام از 108 سوپر بسته برای ساخت کابل نهایی استفاده می شود. هر گروه از سیم ها در مارپیچ زخم می شوند به طوری که هنگام خم شدن سیم ، بخشی از یک بسته نرم افزاری که کشیده شده است در اطراف مارپیچ به بخشی که فشرده شده است حرکت می کند تا سیم به استرس کمتری داشته باشد.