سیم مقاومت سیمی است که برای ساخت مقاومت های الکتریکی (که برای کنترل مقدار جریان در مدار استفاده می شود) در نظر گرفته شده است. بهتر است آلیاژ مورد استفاده مقاومت بالایی داشته باشد زیرا می توان از سیم کوتاه تری استفاده کرد. در بسیاری از موقعیت ها، پایداری مقاومت از اهمیت اولیه برخوردار است و بنابراین ضریب دمایی مقاومت آلیاژ و مقاومت در برابر خوردگی نقش زیادی در انتخاب مواد دارد.

هنگامی که از سیم مقاومتی برای عناصر گرمایشی (در بخاری های برقی، توسترها و موارد مشابه) استفاده می شود، مقاومت بالا و مقاومت در برابر اکسیداسیون مهم است.

گاهی اوقات سیم مقاومتی توسط پودر سرامیکی عایق شده و در لوله ای از آلیاژ دیگر پوشانده می شود. چنین عناصر گرمایشی در اجاق‌های برقی و آبگرمکن‌ها و به شکل‌های تخصصی برای اجاق گاز استفاده می‌شوند.
سیمطناب چند رشته سیم فلزی است که به شکل یک مارپیچ پیچ خورده و یک "طناب" مرکب را تشکیل می دهد، در الگویی که به عنوان "طناب گذاشته شده" شناخته می شود. سیم طناب با قطر بزرگتر متشکل از رشته های متعددی از این طناب گذاشته شده در الگویی به نام "کابلگذاشته شد».

سیم های فولادی برای طناب های سیم معمولاً از فولاد کربنی غیر آلیاژی با محتوای کربن 0.4 تا 0.95٪ ساخته می شوند. استحکام بسیار بالای سیم های طناب، سیم طناب ها را قادر می سازد تا نیروهای کششی زیادی را تحمل کنند و بر روی نوارهایی با قطر نسبتاً کوچک عبور کنند.

در رشته های به اصطلاح متقاطع، سیم های لایه های مختلف از یکدیگر عبور می کنند. در رشته های موازی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، طول لایه های سیم برابر است و سیم های هر دو لایه روی هم موازی هستند و در نتیجه تماس خطی ایجاد می شود. سیم لایه بیرونی توسط دو سیم لایه داخلی پشتیبانی می شود. این سیم ها در تمام طول رشته همسایه هستند. رشته های تخمگذار موازی در یک عملیات ساخته می شوند. استقامت طناب های سیم با این نوع رشته همیشه بسیار بیشتر از طناب هایی است که با رشته های متقاطع (به ندرت استفاده می شوند). رشته های موازی با دو لایه سیم دارای ساختار فیلر، سیل یا وارینگتون هستند.

در اصل، طناب‌های مارپیچی رشته‌های گردی هستند، زیرا مجموعه‌ای از لایه‌های سیم دارند که به صورت مارپیچ روی یک مرکز قرار گرفته‌اند و حداقل یک لایه سیم در جهت مخالف لایه بیرونی قرار گرفته است. طناب‌های مارپیچ را می‌توان به گونه‌ای ابعاد داد که غیر چرخشی باشند، به این معنی که تحت کشش، گشتاور طناب تقریباً صفر است. طناب مارپیچ باز فقط از سیم های گرد تشکیل شده است. طناب کلاف نیمه قفل و طناب کلاف تمام قفل همیشه دارای یک مرکز از سیم های گرد هستند. طناب های سیم پیچ قفل شده دارای یک یا چند لایه بیرونی سیم پروفیل هستند. آنها این مزیت را دارند که ساخت آنها از نفوذ خاک و آب تا حد زیادی جلوگیری می کند و همچنین آنها را از هدر رفتن روان کننده محافظت می کند. علاوه بر این، آنها یک مزیت بسیار مهم دیگر نیز دارند زیرا انتهای سیم بیرونی شکسته در صورت داشتن ابعاد مناسب نمی تواند طناب را ترک کند.

سیم رشته ای از تعدادی سیم کوچک به هم پیوسته یا پیچیده شده تا یک هادی بزرگتر را تشکیل دهد. سیم رشته ای انعطاف پذیرتر از سیم جامد با سطح مقطع کل یکسان است. سیم رشته زمانی استفاده می شودمقاومت بالاتربه خستگی فلز مورد نیاز است. چنین موقعیت‌هایی شامل اتصالات بین بردهای مدار در دستگاه‌های مدار چاپی چندگانه می‌شود، که در آن سفتی سیم جامد در نتیجه حرکت در هنگام مونتاژ یا سرویس، استرس زیادی ایجاد می‌کند. سیم خط AC برای لوازم خانگی؛ ساز موسیقیکابلs; کابل موس کامپیوتر; کابل های الکترود جوشکاری؛ کابل های کنترل اتصال قطعات متحرک ماشین. کابل ماشین معدن; کابل ماشین های دنباله دار; و بسیاری دیگر

در فرکانس‌های بالا، به دلیل اثر پوستی، جریان نزدیک سطح سیم می‌رود و در نتیجه باعث افزایش تلفات برق در سیم می‌شود. سیم رشته ای ممکن است این اثر را کاهش دهد، زیرا مساحت کل رشته ها بیشتر از مساحت سطح سیم جامد معادل است، اما سیم رشته ای معمولی اثر پوسته را کاهش نمی دهد زیرا همه رشته ها با هم اتصال کوتاه دارند و رفتار می کنند. به عنوان یک هادی یک سیم رشته خواهد داشتمقاومت بالاتراز یک سیم جامد با همان قطر، زیرا سطح مقطع سیم رشته شده تماماً مسی نیست. شکاف های اجتناب ناپذیری بین رشته ها وجود دارد (این مشکل بسته بندی دایره برای دایره های داخل یک دایره است). سیم رشته ای با سطح مقطع هادی یکسان با سیم جامد گفته می شود که گیج معادل یکسانی دارد و همیشه قطر بیشتری دارد.

با این حال، برای بسیاری از کاربردهای فرکانس بالا، اثر مجاورت شدیدتر از اثر پوستی است و در برخی موارد محدود، سیم رشته‌ای ساده می‌تواند اثر مجاورت را کاهش دهد. برای عملکرد بهتر در فرکانس‌های بالا، ممکن است از سیم لیتز استفاده شود که رشته‌های جداگانه عایق‌بندی شده و در الگوهای خاصی پیچ خورده است.
هرچه تعداد رشته های سیم در یک بسته سیمی بیشتر باشد، سیم انعطاف پذیرتر، مقاوم تر در برابر پیچ خوردگی، مقاوم در برابر شکستگی و محکم تر می شود. با این حال، رشته های بیشتر پیچیدگی و هزینه ساخت را افزایش می دهد.

به دلایل هندسی، کمترین تعداد رشته‌هایی که معمولاً دیده می‌شوند 7 است: یکی در وسط، با 6 رشته در تماس نزدیک. سطح بعدی 19 است، که یک لایه دیگر از 12 رشته در بالای 7 است. پس از آن تعداد متغیر است، اما 37 و 49 رایج هستند، سپس در محدوده 70 تا 100 (عدد دیگر دقیق نیست). اعداد حتی بزرگتر از آن معمولاً فقط در کابل های بسیار بزرگ یافت می شوند.

برای کاربردهایی که سیم حرکت می کند، 19 کمترین مقداری است که باید استفاده شود (7 فقط باید در برنامه هایی استفاده شود که سیم قرار می گیرد و سپس حرکت نمی کند)، و 49 بسیار بهتر است. برای کاربردهایی با حرکت مکرر ثابت، مانند ربات های مونتاژ و سیم هدفون، 70 تا 100 اجباری است.

برای کاربردهایی که نیاز به انعطاف بیشتر دارند، از رشته‌های حتی بیشتر استفاده می‌شود (کابل‌های جوشکاری مثال معمولی هستند، اما همچنین هر برنامه‌ای که نیاز به حرکت سیم در مناطق تنگ دارد). یک مثال یک سیم 2/0 است که از 5292 رشته سیم گیج #36 ساخته شده است. رشته ها با ایجاد یک بسته نرم افزاری از 7 رشته سازماندهی می شوند. سپس 7 عدد از این باندل ها به صورت سوپر باندل در کنار هم قرار می گیرند. در نهایت 108 باندل فوق العاده برای ساخت کابل نهایی استفاده می شود. هر گروه از سیم ها در یک مارپیچ پیچیده می شوند به طوری که وقتی سیم خم می شود، قسمتی از یک بسته که کشیده شده است در اطراف مارپیچ به سمت قسمتی که فشرده شده است حرکت می کند تا سیم فشار کمتری داشته باشد.