نوار تخت براق/ نوار پهن آلیاژ 1Cr13Al4 FeCrAl برای استفاده در مقاومت‌ها

آلیاژهای Fecral و آلیاژهای نیکل-کروم به عنوان ماده مقاومتی برای مقاومت‌های توکار انتخاب شده‌اند، زیرا آلیاژهای نیکل-کروم دارای مقاومت الکتریکی بالایی هستند که به طور گسترده برای مقاومت‌های لایه نازک استفاده می‌شود [1، 2]. مقاومت صفحه‌ای لایه آلیاژ نیکل-کروم حاوی 20٪ کروم می‌تواند به 2-3 کیلو اهم برسد و همچنان پایداری خوبی را حفظ کند. ضریب دمایی 1 مقاومت (TCR) برای آلیاژ نیکل-کروم توده‌ای حدود 110 ppm/°C است. با آلیاژ کردن مقدار کمی سیلیکون و آلومینیوم با نیکل-کروم، پایداری دمایی بیشتر بهبود می‌یابد.

کاربرد:

مقاومت‌های تعبیه‌شده در یک برد مدار چاپی، امکان کوچک‌سازی بسته‌ها با قابلیت اطمینان بالاتر و عملکرد الکتریکی بهبودیافته را فراهم می‌کنند. ادغام عملکرد مقاومت در زیرلایه لمینت، سطح PWB مصرف‌شده توسط اجزای گسسته را آزاد می‌کند و با قرار دادن اجزای فعال‌تر، امکان افزایش عملکرد دستگاه را فراهم می‌کند. آلیاژهای نیکل-کروم دارای مقاومت الکتریکی بالایی هستند که آنها را برای استفاده در کاربردهای مختلف، کاربردی می‌کند. نیکل و کروم با سیلیکون و آلومینیوم آلیاژ می‌شوند تا پایداری حرارتی را بهبود بخشیده و ضریب حرارتی مقاومت را کاهش دهند. یک لایه مقاومتی لایه نازک بر پایه آلیاژهای نیکل-کروم به طور مداوم روی رول‌های فویل مسی رسوب داده شده است تا ماده‌ای برای کاربردهای مقاومت تعبیه‌شده ایجاد شود. لایه مقاومتی لایه نازک که بین مس و لمینت قرار گرفته است، می‌تواند به صورت انتخابی برای تشکیل مقاومت‌های گسسته، اچ شود. مواد شیمیایی مورد نیاز برای اچینگ در فرآیندهای تولید PWB رایج هستند. با کنترل ضخامت آلیاژها، مقادیر مقاومت صفحه‌ای از 25 تا 250 اهم بر متر مربع به دست می‌آید. این مقاله دو ماده نیکل-کروم را از نظر روش‌های اچینگ، یکنواختی، مدیریت توان، عملکرد حرارتی، چسبندگی و وضوح اچینگ مقایسه خواهد کرد.