Manganin یک نام تجاری برای آلیاژ به طور معمول 86 ٪ مس ، 12 ٪ منگنز و 2 ٪ نیکل است. این نخستین بار توسط ادوارد وستون در سال 1892 ساخته شد و در کنیاک او (1887) بهبود یافت.

آلیاژ مقاومت با مقاومت متوسط ​​و ضریب دمای پایین. منحنی مقاومت/دما به اندازه ثابت ها صاف نیست و خاصیت مقاومت در برابر خوردگی به خوبی نیست.

از فویل و سیم مانگانین در ساخت مقاومت ها ، به ویژه شنت های آمپر استفاده می شود ، به دلیل ضریب دمای تقریباً صفر از مقدار مقاومت [1] و ثبات بلند مدت. چندین مقاومت مانگانین از سال 1901 تا 1990 به عنوان استاندارد قانونی برای اهم در ایالات متحده خدمت کرده است. [2]سیم منگونگینهمچنین به عنوان یک هادی الکتریکی در سیستم های کرایوژنیک استفاده می شود و انتقال حرارت بین نقاطی که به اتصالات الکتریکی نیاز دارند ، به حداقل می رسد.

مانگانین همچنین برای مطالعات در مورد امواج شوک فشار قوی (مانند مواردی که از انفجار مواد منفجره ایجاد می شود) استفاده می شود زیرا حساسیت به فشار کم اما حساسیت به فشار هیدرواستاتیک بالا دارد.